Vandaag was de nog openstaande dag. Een dag die we besloten om maar vooral rustig te houden. We zijn al sinds zaterdagochtend in touw en het is tenslotte ook vakantie.
We kwamen in een boekje een museum tegen die ons nog wel leuk leek; het Warbird museum met allemaal vliegtuigen uit de 2e wereldoorlog en de Vietnam oorlog. Daar aangekomen werden we bijzonder hartelijk ontvangen. Het museum draait grotendeels op vrijwilligers en deze vrijwilligers onderhouden en restaureren ook oude vliegtuigen. Daarnaast zijn het vaak ook veteranen en hebben ze zelf in vliegtuigen gezeten als piloot of andere taak.
We werden rondgeleid door 1 van hen en bij de restauratie hangar kregen we het verhaal van een andere. Deze had hele levendige verhalen, vaak zelf meegemaakt. Dat merkten we vaker. Iedereen maakte graag een praatje met je die lang kon duren. Het feit dat we uit Nederland kwamen was voor sommige van hen reden om een gesprek aan te knopen omdat ze zelf gevlogen hadden in de tweede wereldoorlog en Nederland vanuit die tijd kenden.
De vliegtuigen werden in een bijzonder goede staat onderhouden en gerestaureerd. Iedereen daar had zo zijn eigen verhaal en bij elkaar hadden ze allemaal zo hun eigen oorlogsverhaal.
De vliegtuigen waren verbluffend en de combinatie met de oude veteranen was een bijzonder leuke en leerzame ervaring. Ze waren bijzonder geïnteresseerd in ons en wat we deden.
Alle Amerikanen hier trouwens. Alles gaat hier gemoedelijk en vriendelijk. Je hebt niet het idee dat de mensen aardig doen maar aardig zijn. Daarnaast zijn ze vaak bijzonder grappig; toen we bijvoorbeeld iemand van Disney vroegen of we een attractie nog konden zien was zijn antwoord dat dit wel kon maar niet hier buiten. Veel vragen ons waar we vandaag komen en lijken daarna echt verbaasd en geïnteresseerd in het feit dat we uit Nederland komen. Zo werd er rustig met ons gepraat aan de kassa van EpCot over wat we al gedaan hadden en wat we allemaal nog gingen doen.
We hebben in Nederland vaak een onvriendelijk beeld van Amerika. En inderdaad Amerika binnenkomen duurde erg lang en was nogal bureaucratisch. Maar hier in Amerika zie je alleen vriendelijk Amerikanen die bijzonder trots zijn op het feit dat ze Amerikaan zijn.
Na het museum kozen we ervoor om naar het strand te gaan. Hier hebben we heerlijk van de zon en zee genoten. Wat is het heerlijk om mee te rollen en te vechten tegen die zoute golven! Ieder stand en zee is anders dan die waar je al eens geweest bent.
Er was vandaag meer bewolking. Dit was niet alleen mooi maar gaf ook nog een welkome afkoeling. Daarnaast zorgde het ervoor dat de lucht komen je diep, bijna donker, blauw was. Ontzettend mooi. Het is hier een bijzonder stand. Zonaanbidders en surfers en daartussen pelikanen, meeuwen en strandlopers opzoek naar voedsel.ver in de zee onmens grote cruise schepen. En dat tegen een achtergrond met een fouten pier en daarachter allemaal lanceerplatformen. Het is dit gedeelte van Florida heel mooi samengevat in 1 beeld!
Hierna hebben we weer gegeten op de pier. Heerlijk: eten, drinken, de zee onder je, zich op de zee met z’n surfers, golven en boten. Als een God in Frankrijk zou ik zeggen, maar dan nog beter in Florida.
Morgen zou het weer minder worden hebben ze het over. Maar nog niet zo erg als in Washington. Ook daar voorspellen ze slecht weer voor zaterdag: 5 graden en natte sneeuw. Met de 25 + graden hier wordt dat ongetwijfeld even wennen. Hebben jullie in Nederland eindelijk een keer lekkerder weer dan bij ons!