De laatste 24 uur van de space shuttle en de laatste 24 uur van de Atlantis in het bijzonder. Met het einde van het hoofdstuk space shuttle, een reflectie.
Bij het ontwerpen van de space shuttle zag de ruimte er anders uit. Niet letterlijk; de verwachtingen van toen over de ruimtevaart waren dat we al in de jaren 80 een ruimtestation om de aarde en op de maan zouden hebben en dat we al onderweg waren naar Mars.
Het ontwerpen van de space shuttle was er vooral een van met zo min 
mogelijk geld zo veel mogelijk bereiken. Hierdoor wijzigden de plannen regelmatig, vooral door de kosten (zo koos met raketten die in het Apollo tijdperk ongeschikt werden bevonden voor het vervoer van mensen). De space shuttle moest vooral worden wat de naam al zei; een vervoerder voor de lage baan om de aarde. De bedoeling was dat vanuit hier er een pendeldienst zou zijn naar het ruimtestation op of om de maan en dat we vanuit daar verder zouden gaan (bijvoorbeeld de maan). Daarnaast was het het vrachtwagenbedrijf wat zware en grote ladingen kon brengen in een baan om de aarde.
Met de een na laatste vlucht werd iig een doel bereikt; een ruimtestation om de aarde. Hiermee was het oorspronkelijke doel een Amerikaans permanent ruimtestation maar (vooral door de kosten) het werd een internationaal ruimtestation die gebouwd en bemand is door letterlijk de hele aarde. En dat geeft gelijk het originele doel van de space shuttle aan. Ons slecht brengen tot de rand van de aarde, waarnaar we gezamenlijk verder trekken (in andere ruimteschepen). Hiermee is slechts een klein doel bereikt maar dit komt vooral door de verlaagde budgeten door de jaren heen.
De space shuttle koste ook een stuk meer dan origineel gedacht. Dit kwam vooral doordat de space shuttle toch een stuk arbeidsintensiever was dan gedacht. Dit kwam gedeeltelijk door de verhoogde onderhoudskosten doordat de veiligheid van het toestel verbeterd werd.
Een doel was er niet maar is toch zeker belangrijk om te noemen voor de geschiedenisboeken. De space shuttle heeft de ruimtevaart een boost gegeven. De space shuttle spreekt door de verbeelding door de herken
bare vorm van een vliegtuig. De space shuttle is er “sexy” mee geworden. Dit in tegenstelling met bijvoorbeeld de Russische variant. Deze is veiliger en betrouwbaarder om de ruimte in te komen maar de media aandacht ervoor is veel kleiner. Simpelweg omdat een raket met mensen erbovenop veel minder tot de verbeelding spreekt dan een vliegtuig die de ruimte in gaat en weer terug komt.
En daarmee nemen we afscheid met het space shuttle project. Het project heeft enorme bijdrages geleverd. Denk bijvoorbeeld aan de Hubble telescoop die gelanceerd, gerepareerd en opgewaardeerd werd door de space shuttle. Daarnaast is de bouw van de ISS onmogelijk geweest zonder de space shuttle.
Amerika gaat voor het eerst in 30 jaar een tijd tegemoet zonder bemande ruimtevaart. Dat voelt een beetje raar maar de bemande Amerikaanse ruimtevaart stond ook een tijd stil na de ongelukken met Challenger en Columbia. De NASA gaat weer doen waarvoor ze oorspronkelijk bedoeld was; ontdekken. Hiermee wordt het van vrachtwagenbedrijf naar een baan om de aarde weer een organisatie van bemande ontdekkingsreis naar de maan, mars en verder.
Dat betekend niet dat de space shuttle niet gemist wordt. Al was het alleen maar door de 100.000 mensen die werken of werkten in het space shuttle programma. En natuurlijk was het gewoon een ontzettend mooi gezicht, zo’n space shuttle die gelanceerd wordt of in de ruimte zelf.