Vinden jullie me ook zo irritant te worden? Vertel je een leuk verhaal over je vakantie en hup daar begin ik weer… “Wist je dat we in Japan…”. Jah hoor, daar gaat Wytse weer. Japan…
Jah hoor, daar gaat Wytse weer…
Random Collega
Misschien valt het bij jullie wel mee, misschien heb ik dat gevoel alleen zelf.
Toch slik ik mijn woorden nog wel eens in. Denk “ik weet nu een mooi verhaal uit Japan maar, laat ik me maar in houden”.
Japan is nu ruim een jaar geleden. “Het was vast leuk”: zul je denken, “maar om dan een jaar later er nog steeds over te beginnen”.
Voor iedereen die dat denkt: Japan was niet zo maar een reis, het was een “life changing event”. Dat wist ik van te voren maar besef ik me nu nog veel meer, meer dan een jaar later.
Met beelden van de Olympische Spelen, komt dat beeld van een jaar geleden terug. De Olympische Spelen voor Scouts, dát is een Wereld Jamboree. Een Wereld Jamboree laat zien hoe de wereld zou moeten werken.
En een jaar later, een jaar vol met aanslagen, racisme, populisme en anti-buitenland gevoelens, is dát misschien nog wel het belangrijkste. Door de Wereld Jamboree weet ik een beetje beter hoe de wereld zou moeten werken, hoe we met elkaar om zouden moeten gaan, dat een buitenlander niet veel anders is dan dat wij zelf zijn. Dat we kunnen leren van een ander. En dat we met begrip voor elkaar en de wil om elkaar te begrijpen een betere wereld kunnen maken.
Ik begin over Japan, maar eigenlijk begin ik over de droom van een betere wereld.
Dus berg je maar, ik houd me niet meer in. Ik zoek bij iedere gelegenheid zo veel mogelijk toepasselijke verhalen uit Japan.Op naar een betere wereld. Via Japan, via de Wereld Jamboree.