In de zomervakantie kwam de uitnodiging voor het troepstafweekend in september. Hierbij waren we genomineerd voor verschillende prijzen welke we in een gala zouden moeten toelichten. We waren genomineerd voor “beste uitwerking troepnaam” en voor “social media”. Deze laatste vonden we lastig te laten zien, het is immers vooral online. De eerste was makkelijker aangezien het vooral om beeld gaat. We moesten in dit weekend ook voor iedere troepstaf een presentje hebben “een kosteloos presentje van maximaal 2 bij 2 centimeter”. Dit was een uitdaging maar dankzij Gerard en zijn vader hadden we een enorme voorraad van kleine houten waterpoortjes.
Voor de rest was er van te voren niet veel duidelijk wat er ging gebeuren. Uiteraard verwacht je wat. De lijn naar Japan is immers duidelijk. 
Kennismaking met elkaar en met Japan dus. Dat laatste werd in de officiele uitnodiging wel duidelijk, het weekend zal vooral in teken staan van kennismaking met Japan.
Vrijdag
De vrijdag reed ik met Gerard naar het Scoutingcentrum in Baarn. Door werk waren we laat en hadden we ons netjes gemeld bij de troepstaf dat we later zouden binnenkomen. Dit omdat we tussen bepaalde tijdstippen konden inchecken.
Aangekomen in Baarn was het daar bagage droppen de auto naar de parkeerplaats rijden en met de bagage het terrein op. Hier stond als eerste de incheckbalie. Een stewardess hete ons welkom op Schiphol. Bij de balie klonken ook de geluiden van Schiphol, inclusief opstijgende vliegtuigen. Hier kregen we onze tickets, een mapje met informatie en werden onze bagage gelabeld. Ook kregen we (Japans aangereikt) een cadeautje. Deze moest thuis pas uitgepakt worden (ook op z’n Japans).
Hierna was het door naar ons eigen subkamp rood: Honshu. Hier stonden we dit weekend met alle noordelijke troepen. We kookten en aten gezamenlijk. Ook waren en tijden om te foerageren . Hier zette we de tenten op en vertrokken toen naar de opening.
Dit begon met het bulderende geluid van trommen en trommels. We werden welkom geheten en we starten met het eerste programma onderdeel; de awardmarkt. Iedereen kreeg een tafel waarop iedere troep zich presenteerde. Dit was erg verschillend, de een pakte groot uit, de ander had het bescheiden gehouden. Ook de presentjes waren erg verschillend van een zogenaamd stukje uit de muur van het gebouw radio Kootwijk tot een paperclip om de boel bij elkaar te houden. Het was jammer dat Gerard en ik maar met z’n tweeën waren (door trouwerijen konden Martine en Mark niet), want nu kon maar 1 van tweeën rond kijken. De andere bemande de stand.
Na een uur verplaatsten we ons naar de grote tent voor het awardgala. Een zogenaamde Japanse presentator leidde de show komisch en met een Japans gevoel voor humor. Hierin werden de winnaars bekend gemaakt; alle troepen behalve 1 wonnen en die ene troep won de troostprijs. Iedereen had gewonnen, ook erg Japans! Aansluitend kregen we nog de nieuwste informatie; in dit geval over onze vluchten. Het was flink puzzelen geweest voor de staf maar de puzzel was rond. Met drie verschillende luchtvaartmaatschappijen werd er gevlogen vanaf drie verschillende luchthavens met drie verschillende tussenstops maar met allemaal 1 gezamenlijk eindvluchthaven. Maar dat wel op twee verschillende dagen. Terug was dit weer hetzelfde, in omgekeerde volgorde. De staf had goed z’n best gedaan; met het bekijken van de normale prijzen op dit moment was er ongeveer 400 euro per persoon bespaart op een ticket. Applaus dus. Uiteraard waren er na deze zomer na die tijd nog vragen over vluchtroutes en eventuele wijzigingen die er daarin nog zouden komen.
Hierna was het tijd voor ontspannen gezelligheid zonder verplichtingen en ook de slaapplek in de tent werd uiteindelijk opgezocht.
Ik sliep in een tent van Gerard. Later bleek dat deze tent ook de soort tenten worden die we naar Japan mee krijgen.
Zaterdag
De wekker ging om 7.00 uur. Foerageren was tussen 7 en half 8 en om kwart voor 9 moesten we, gegeten en klaar weer op het centrale punt staan. Hierbij met een tas vol met spullen. Niet dat we alles nodig hadden die ochtend maar de spullen die je ook op een WJ-dag bij je zou moeten hebben; fles water, hoofddeksel, nametag, enz.
De ochtend konden we verschillende informatieposten rond zo was er een post die uitlegde hoe het er bij een Japanse tempel aan toe gaat, een post die de Japanse gebruiken behandelde en enz. Ook waren er voortgangsgesprekken om het de troepstafcoördinatie weer eens te praten hoe de vlag er bij hangt. Hierbij ging alles op tijd. We vertrokken telkens vanaf het middenterrein waar een “perron” en “spoor” was neergelegd. Hierbij moesten we om de juiste tijd op het perron staan (netjes twee aan twee achter elkaar). Was je te laat dan moest je een te laat briefje halen bij de conducteurs.
Na een lunchpakket was er die middag een programma met verplichte en vrijwillige onderdelen zoals deze er ook tijdens de WJ zijn. Stond de ochtend in het teken van informatie over Japan, de middag was dat over de WJ. Zo konden we naar het science parc (waar we een grote verdie van dokter Bibber konden doen), global development (waarbij we uitleg kregen over het bezoeken van Hiroshima tijdens de WJ), contigentspaviljoen (waarbij we na mochten denken over de aankleding van ons eigen paviljoen), het stilte centrum (waar je rustig liggend midden in het bos een sudoku kon doen of een Donald Duck kon lezen, een punt om goed te onthouden tijdens de WJ). uitleg over swoppen (het ruilen van badges) enz. Leerzaam dus!
Toen was het tijd voor het avond eten. Dit was nog flink puzzelen want we kregen een stapel recepten en een krat met 1 recept. Het uitzoeken was vooral wat we nu eigenlijk hadden. Daarnaast was de bereiding ook een flinke klus maar “vele handen maken ligt werk” en met veel handen waren we! Hierna gingen we uit elkaar voor de functie overleggen welke begon met een evaluatie van het weekend. Hierna werd er weer uitgebreid overlegd binnen je functie en werd er weer nieuwe info gedeeld. Ook hierna was het tijd voor ontspanning en uiteindelijk ook nu weer de tent opzoeken.
De zondag wederom om 7 uur de wekker, foerageren, ontbijten en om half 9 weer klaar staan op het centrale terrein. Hierbij gingen we uiteen in workshops. De een was cosplay, uitgebreid uitgedost worden in kleding, make-up en accessoires zoals dat vaak te zien is in Japan. Bij de tweede workshop werd een troepgadget gemaakt met de bedoeling dat deze over de hele wereld zal gaan en dat je deze op het WJ terrein weer terug krijgt.
De infosessie bestond uit twee delen. Een workshop over radioactiviteit, het meten ervan en uitleg over hoe dit in Japan zit. Het tweede was een presentatie van een man wiens vader gevangen had gezeten in een Jappenkamp. Indrukwekkend en verdiepende ochtend.
De middag was, naast lunchen, vooral een middag van afbreken, opruimen, overleggen en afsluiten. En zo zat ook het troepweekend er weer op. Het weer was prachtig geweest. Een nuttig weekend.