We waren dit keer te vroeg op de afgesproken plek. Of eigenlijk waren we later dan afgesproken, het boodschappen doen ervoor schoot niet op (vrijdagmiddag). Maar we hadden, in vergelijking met de weekenden hiervoor, genoeg tijd om alles op tijd klaar te hebben. Zo stond al het materiaal klaar, waren de schipholbordjes opgehangen en waren de lokalen aangekleed. We hadden zelfs nog tijd om rustig te eten.
De start was om 8 uur en zo kwamen de eerste al iets over kwart over 7 binnen wandelen. Hierbij moesten ze eerst hun vliegticket (welke bij de uitnodiging zat) voor het weekend laten checken, de bagage laten checken en labelen en zichzelf op het a
anwezigheidsbord op aanwezig zetten. Hierna konden ze, via de schiphol-wegwijs-bordjes op weg om de bagage te droppen. Daarnaast waren alle jeugddeelnemers uitgenodigd om een taart te bakken voor “Heel Waterpoort Bakt” onder de noemer “ook al genoeg van dat Japanse eten?!”. Dat laatst was zeker gebeurd! Maar liefst 30 taarten stonden er zodat we het hele weekend door taart zouden eten. De ouders beoordeelden de taarten en uiteindelijk kwam er een winnaar uit.
Hierna vertrokken de ouders en begonnen we met het echte programma. Hiervoor maakten de patrouille-leiders van papier 3 waterpoorten in een eigen kleur. Deze papieren waterpoorten zetten ze na elkaar op een speelveld van hokjes buiten het clubhuis. Hierna speelden ze met de patrouille een spel waarbij ze, door op de goede vakjes te komen, lampolie, hout en tampons konden verdienen. Ook was er een hokje waarbij ze de tampon, gedrenkt in lampolie mochten aansteken en gooien naar een concurrerende waterpoort zodat deze vlam zou vatten. Doel was dat er 1 waterpoort, een van de eigen kleur, over zou blijven.
Het was een gezellige avond waarbij een gedeelte van de Scouts actief bezig was met het spel en een ander deel druk en gezellig met elkaar. Dit kon ook goed in het spel en dit maakte het spel juist tot een gezellig, ongedwongen spel. Hierna was er nog tijd voor gezelligheid en toen naar bed.
Zaterdag 8 november
De zaterdag begonnen we iets te laat (niemand bleek een wekker werkend te hebben). Hierna werd er ontbeten wat nog flink passen en meten was, 40 man past niet in ieder Scouting lokaal, en zo zaten wij als troepstaf en IST-ers (werkploeg) in een eigen lokaal.
Hierna was het corvee en daarna aan de slag met het programma. Hierbij stond er Japan op het programma. De jeugddeelnemers konden deze ochtend als sumoworstelaars aan de slag (in de welbekende pakken), mee doen aan een theeceremonie, kregen te horen over Japanse gebruiken, maakten Japanse puzzels en klusten alvast aan borden met daarop hun patrouille logo’s.
Hierna werd er snel gegeven want er zou ‘s middags meegedaan worden aan de cyberhike. Dit gebeurde, via internet, samen et nog 15 andere troepen dus vertraging kon niet bij dit programma. Het eten was daardoor al gesmeerd door de IST-ers en koste daardoor weinig tijd. Hierna werden meegenomen computers neergezet, werden groepen verdeeld en werd de groepsfoto voor de start van de cyberhike gemaakt. De cyberhike was verdeeld in 2 soorten opdrachten; opdrachten waarvoor antwoorden gezocht werden (bijvoorbeeld: hoe groot is de afstand tussen Tokyo en Amsterdam in km) en doe opdrachten (bijvoorbeeld: maak een foto van zo veel mogelijk Scouts onder een tafel). De kennis opdrachten mochten opgezocht worden op de computer en zodra er 10 van de 12 goed waren kreeg je punten en kreeg je weer 12 nieuwe vragen.
Zo ging de middag snel voorbij (met regelmatig een onderbreking voor rondgedeelde taart). En werden er veel vragen beantwoord en veel grappige, moeilijke en leuke opdrachten gedaan. Om 5 uur precies was het afgelopen en een half uur later was de score bekend. We waren ergens in de middenmoot beland, niet gek voor een eerste keer waarbij een cyberhike voor het grootste gedeelte (inclusief de troepstaf) nieuwe is.
Hierna werd er echt Japans gegeten. We zaten op de grond aan tafels en er was echte Japanse sushi besteld. Dit was voor veel jeugdeelnemers een geheel nieuwe ervaring! Er was genoeg en gelukkig (voor velen) was er meer dan alleen sushi. Ook aten we (uiteraard met stokjes).
Hierna was er de vaat (valt weer mee met stokjes) en vooral wat administratieve doe-dingetjes. Zo moesten er scouting broeken, polo’s en T-shirts gepast worden. Dat lijkt simpel, maar als je met 40 Scouts bent verdeeld in 2 groepen (jongens en meisjes) en van elke maat is er 1 beschikbaar dan ben je wel even zoet voordat je iedereen gehad hebt. Ondertussen werd het avondprogramma opgebouwd.
De avond stond namelijk iets echts Japans op het programma! Karaoke! En dat pakten we professioneel aan met verlichting een beamer en een draaitafel. Uiteraard begonnen we hierbij met het lied was gemaakt is voor de wereld jamboree. Hierna mochten de jeugdeelnemers “los ”. En zo werd er een hop gezongen en werd er een hoop voor anderen aangevraagd, ook wij als troepstaf hadden het er maar druk mee. Er was een vaste (en grote) groep die er lekker actief aan mee deed en zo was de avond erg geslaagd en erg gezellig. Soms koste het wat meer moeite iemand mee te krijgen (ook binnen de troepstaf) maar ook dat is wel weer erg Japans…
En zo lagen we weer laat in bed, op naar een vroege ochtend.
Zondag 9 november
Een vroege ochtend omdat we dit keer maar wel met een wekker werkten. (om kwart over 7 wel te verstaan). Uiteraard begon deze ochtend met ontbijt (en uiteraard was daar ook taart bij). Hierna corvee en dan door naar het programma. Hierbij was er herhaling van de zaterdagochtend omdat niet iedereen alles had kunnen doen. De theeceremonie en de Japanse gebruiken was er voor 2 patrouilles, daarnaast werd er weer door iedereen geklust. Voor iedereen was er een karate les, buiten, op blote voeten (wie durf had). En Mark vertelde wat over het programma van de WJ, over het swoppen (ruilen van insignes) op de WJ en over terreinindeling en materiaal. Hij had veel insignes en boeken mee en vertelde veel eigen ervaringen, voor jeugddeelnemers interessant maar ook zeker voor troepstaf die nog nooit mee geweest was. Tussendoor werd er gegeten, werd er de laatste hand gelegd aan de verf op de borden en werd er opgeruimd. En zo was het al heel snel 3 uur en waren de ouders al weer aanwezig.
Het was een bijzonder gezellig weekend geweest waarbij we als troepstaf merken hoe veel nut de teambuildingsdag had gehad op onze omgang met elkaar. Op naar de oudermiddag over een paar weken!
